نا امیدی در مسیر مهاجرت و ۱۰ راهکار برای غلبه بر آن

چشم اندازهایمان در مسیر مهاجرت را جدی بگیریم

مارتین سلیگمن، از اساتید روانشناسی مثبت و طراح نظریه درماندگی آموخته‌شده می گوید: “ما بیش از اینکه توسط گذشته برانگیخته شویم، به وسیله ی آینده فراخوانده می شویم”. منظور سلیگمن این بود که چشم اندازها و آرزوهای ما بسیار بیشتر از تاریخچه ای که بر ما گذشته به تاب آوریمان کمک می کند، ما را بر می انگیزد و به حرکت وا میدارد. در واقع مسیر زندگی ما، چه به صورت فردی و چه جمعی، تا حد زیادی به موانع و فرصت هایی مربوط می شود که پیش روی ما قرار دارد نه آنچه در گذشته برای ما اتفاق افتاده است. شگفت انگیز بودن این عقیده، بیش از قابل اثبات بودن آن اهمیت دارد. این سخن دقیقا تایید کننده ی این نظریه است که انسان ها با تکیه بر طبیعت تکامل یافته لُب های پیشانی شان، برای توجه به آینده ساخته شده اند. پیش بینی آب و هوا، برنامه ریزی برای تعطیلات و بازنشستگی، آماده شدن برای جلسات، قفل کردن در ماشین، پس انداز پول، ایجاد تمهیدات برای مهاجرت، تحصیل یا اشتغال در یک کشور خارجی و بسیاری از فعالیت های دیگری که انجام می دهیم به ظرفیت شگرف ما برای فکر کردن درباره ی آینده اشاره دارد.

 فرض کنید به فکر یک مهاجرت تخصصی و اخذ موقعیت شغلی مناسب خود در آن کشور هستید. چشم انداز شما چیست؟ قرار است در آن کشور و در آن موقعیت شغلی به چه امکانات و چیزهایی برسید؟ اگر به آنها برسید تبدیل به چه فردی می شوید؟ چه موقعیت ها و فرصت هایی را کسب خواهید کرد؟ آیا برای رسیدن به آن چشم انداز زیبا و پرهیجان، برای خود اهداف کوتاه مدت قابل دستیابی تنظیم کرده اید؟ آیا نقشه راه را می دانید؟ آیا موانع کنونی خودتان را می شناسید؟ آیا مدیریت زمان و اولویت را آموخته اید؟

بسیاری از ما میدانیم که اشتغال یا تحصیلمان در کشوری که به آن علاقمندیم و برایمان جای پیشرفت دارد، لذت بخش و تحول آفرین است. اما چون مسیر آینده سرشار از ناشناخته هاست، گاهی در ما حس ناامیدی یا شکست ایجاد می کند. دلیل این اتفاق این است که ما اغلب درباره ی موقعیت هایی که تا به حال تجربه نکرده ایم، اطلاعات کافی و مناسبی نداریم که بتوانیم بر اساس آن احساسمان را در آینده حدس بزنیم. پس یک راه جلوگیری از بروز این مساله این است که با شخصی که قبلا تجربه آن را داشته و موفق شده صحبت کنیم یا از افرادی که دارند باانگیزه و پشتکار سمت همان هدف میروند بخواهیم هم موفقیت ما باشند. زیاد روی نتیجه مشخصی در آینده متمرکز نشوید، از مسیر و دستاوردها و تاثیری که فعالیت هایتان در پیامدهای مهاجرت دارد آگاه شوید و لذت ببرید. با خودتان فکر کنید که کدام دستاوردها و مزایای مسیر آینده برایتان جذاب است. بر آینده ی دورتر که لذت پایدارتری دارد متمرکز شوید. عوامل شکست و ناامیدی تان را پیش بینی و مدیریت کنید اما تمرکزتان بر دستاوردهایتان باشد. یک سوال مهم: برای رسیدن به هدفتان چه کارهایی کرده اید؟ آیا مسیر شما را هموار کرده است؟ اگر نکرده است علت عدم تاثیرش چه بوده؟ کدام اقدامات را هنوز انجام نداده اید؟ علت عدم اقدام شما چه بوده است؟

از این جهت، میتوانیم ناامیدی ها به لحاظ زمان اتفاق افتاد آنها به سه دسته تقسیم کنیم. ناامیدی قبل از شروع مسیر. ناامیدی در طی مسیر و ناامیدی پس از رسیدن به مقصد. دومین مورد تمرکز این مقاله است و در ادامه بیشتر به ناامیدی های مسیر پیشرفت شغلی و مهاجرت اشاره میکنیم.